این روزها ما با دو دسته از مدیران روبه‌رو هستیم: مدیرانی که کارمندانشان را کوچ می‌کنند و آن‌هایی که این کار را نمی‌کنند. رهبرانی که در دسته دوم قرار دارند، لزوماً مدیران بدی نیستند اما آن‌ها از ابزار موثری چشم می‌پوشند که می‌تواند استعدادها را پرورش دهد. ما به بررسی مدیرانی پرداختیم که از کوچینگ استفاده می‌کردند تا دریابیم چه چیزهایی آن‌ها را متمایز می‌کند. چیزی که در مصاحبه‌های ما با صدها مدیر کوچ خود را نشان داد این بود که آن‌ها کوچینگ را بخشی طبیعی از مدیریت خود و جعبه‌ابزار خود می‌دانستند. این افراد کوچ‌های حرفه‌ای نیستند؛ آن‌ها رهبران گروهی از افراد و انسان‌هایی پرمشغله و سخت‌کوش هستند، پس چرا آماده هستند که به کوچینگ اهمیت بدهند؟ در ادامه با ضرورت‌های کوچینگ برای مدیران بیشتر آشنا خواهید شد::

ضرورت های کوچینگ برای مدیران؟

 

افزایش فرصت‌های شغلی و تعدد شرکت‌ها سبب شده تا کارکنان بتوانند در هر سازمانی که با نیازها و اهدافشان متناسب است، باقی بمانند و کارمند وفادار آن سازمان شوند. اما متأسفانه، نا آگاهی و غفلت مدیران از اصول کوچینگ سبب می‌شود که کارکنان اهداف سازمان را اولویت دوم خود قرار دهند و همین موضوع سببِ کاهش بهره وری در سازمان می‌شود. در این حالت مدیر با تعدیل نیرو سعی در جبران این ناکارامدی دارد در حالی که دلیل این موضوع  این است که مدیر به دلیل نداشتنِ شناخت کافی درباره پروفایل رفتاریِ افراد نتوانسته اهداف شرکت را جایگزین موانع ذهنی کند و کارمندان را متقاعد کند که اگر اهداف شرکت محقق شود، نیازهای ذهنی آنها نیز برآورده می‌شوند.

چرا کوچینگ برای مدیران ضروری است؟

ریشه کوچینگ (Coaching) به پیش از دهه 1960 باز می‌گردد که به منظور بهبود عملکرد افراد در محل کار به وجود آمده است. در سال‌های اخیر، استفاده از کوچینگ در حوزه‌های مختلف برای تغییر در رفتار، عملکرد بهینه و سلامتی به کار می‌رود. کوچینگ مدیران به عنوان یک علم خدماتی، پایه‌های خود را از حوزه‌های روانشناسی، رشد انسان، فلسفه و آموزش گرفته است.

بنابراین منشاء علم کوچینگ در کسب و کار به مدیر و عملکرد افراد در محل کار بر می‌گردد. شاید برای خیلی از افراد سوال پیش بیاید که مدیران بدون نیاز به اصول مربوط به حوزه روانشناسی نیز همواره موفق هستند و حتی خیلی از مدیران هستند که هیچگاه کارکنان خود را نمی‌بینند ولی همچنان در روند کاری خود پیشتاز هستند و همچنین محبوبیت بالایی در بین کارکنان خود دارند. پس با این تفاصیر بحث کوچینگ و ضرورت آن برای مدیران اهمیت چندانی نخواهد داشت!

حق با شماست! بنده حتی به شما اطمینان می‌دهم که ممکن است مدیر حضور فیزیکی در شرکت یا سازمان خود نداشته باشد و با این حال، در حرفه خود موفق است. در اینجا سوالی از شما پرسیده می‌شود که اگر پاسخ قانع کننده‌ای به این پرسش نداشته باشید، پیشنهاد می‌کنیم جام ذهنی خود را کمی خالی کرده و متوجه تغییرات کنونی روابط بین مدیران و کارکنان باشید.

کوچینگ توانست هتل “مدیرِ آگاه” را پرآوازه کند

 

مدیر دو هتل مختلف طبق روال عادی کارمندانی را استخدام کردند و به آنها گفتند که می‌توانند در هتل اسکان داشته و مهمانان را در هتل پذیرا باشند و امورات خدماتی آنها را انجام دهند. نکته قابل توجه این بود که هر دو مدیر این شرط را برای استخدام داشتند که به ازای هر مهمان جدیدی که به هتل اضافه می‌شود، درصد مشخصی به حقوق کارمندان اضافه خواهد شد.

کوچینگ مدیران اجرایی چیست؟

 

 

کوچینگ مدیران اجرایی ( Executive Coaching )، رویکردی پرس و جو محور جهت توسعه حرفه ای و شخصی مدیران است که اهدافی چون ایجاد آگاهی و فعالیت های مبتنی بر آن و تسهیل یادگیری و رشد ، دارد. تمرکز آن بر روی افزایش کارایی افراد با کمک به آنها در توسعه و حفظ نگرش ها و دیدگاه های جدید، مهارت و رفتار است.

 

یک کوچ مدیران اجرایی، خود فردی حرفه ای است که با افراد (معمولا مدیران، اما اغلب با کارکنان بالقوه مستعد پست های مدیریتی) کار می کند تا به آنها کمک کند که خود آگاهی خود را افزایش دهند، اهداف را خود روشن کنند، به برنامه های توسعه فردی خود دست یابند، توانایی بالقوه خود را کشف کنند، و به عنوان یک عضو تاثیر گذار در شرکت عمل کنند.

 

آنها مشاوره یا درمانگر نیستند و معمولا از مشاوره یا ارائه راه حل مستقیم مشکلات مراجع خود خودداری می کنند. در عوض، آنها با مهارتی که دارند سوالاتی را می پرسند و مسائلی را بررسی می کنند که یک مدیر اجرایی خود موفق به یافتن راه حل مشکلات و مسائل خود شود.